Επενδύσεις στις υποδομές : Οι συγκοινωνίες, η άρδευση, η ενέργεια, οι τεχνολογίες πληροφόρησης και επικοινωνίας είναι σημαντικές για την επίτευξη της βιώσιμης ανάπτυξης και την ενίσχυση κοινοτήτων σε πολλές χώρες. Έχει γίνει πλέον κατανοητό ότι, η αύξηση της παραγωγικότητας και των εισοδημάτων, καθώς και οι βελτιώσεις στον τομέα της υγείας και της εκπαίδευσης προϋποθέτουν επενδύσεις στις υποδομές. 

Η βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς βιομηχανική ανάπτυξη αποτελεί την κύρια πηγή δημιουργίας εισοδήματος, επιτρέποντας την ταχεία και διαρκή αύξηση του βιοτικού επιπέδου για όλους τους ανθρώπους, ενώ παρέχει τεχνολογικές λύσεις για την περιβαλλοντικά ορθή βιομηχανοποίηση. 

Η τεχνολογική πρόοδος αποτελεί τη βάση των προσπαθειών μας να υλοποιήσουμε περιβαλλοντικούς στόχους, όπως η αύξηση των πόρων και η αποδοτικότητα της ενέργειας. Όπως χωρίς την τεχνολογία και την καινοτομία δεν υφίσταται βιομηχανοποίηση, έτσι και χωρίς τη βιομηχανοποίηση δεν υφίσταται ανάπτυξη. 

Στοιχεία και αριθμοί 

• Αρκετές αναπτυσσόμενες χώρες παρουσιάζουν ελλείψεις βασικών υποδομών όπως δρόμοι, ηλεκτρική ενέργεια, εγκαταστάσεις υγιεινής, νερό καθώς και ελλείψεις στον τομέας της τεχνολογίας της πληροφορίας και των επικοινωνιών. 
• Περίπου 2,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι στον αναπτυσσόμενο κόσμο δεν έχουν μόνιμη πρόσβαση σε ηλεκτρική ενέργεια. 

• 2,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως δεν έχουν πρόσβαση σε βασικές εγκαταστάσεις υγιεινής ενώ περίπου 800 εκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε νερό, με πολλές εκατοντάδες χιλιάδων από αυτούς να ζουν  στην Υποσαχάρια Αφρική και στη νότια Ασία.
• Περίπου 1-1,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε αξιόπιστες τηλεφωνικές υπηρεσίες. 
• Οι ποιοτικές υποδομές επιδρούν θετικά στην επίτευξη των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών στόχων.
• Οι ανεπαρκείς υποδομές οδηγούν στην αδυναμία πρόσβασης στις αγορές, στην εργασία, στην πληροφόρηση και την εκπαίδευση ενώ αποτελούν σοβαρό εμπόδιο για τις επιχειρηματικές δραστηριότητες. 
• Οι μη ολοκληρωμένες υποδομές θέτουν περιορισμούς στην υγειονομική περίθαλψη και την εκπαίδευση. 

• Για πολλές αφρικανικές χώρες και ιδίως εκείνες με χαμηλό εισόδημα, οι υπάρχοντες περιορισμοί σχετικά με τις υποδομές επηρεάζουν την παραγωγικότητα των εταιρειών κατά περίπου 40%. 
• Ο κατασκευαστικός κλάδος αποτελεί μία σημαντική πηγή απασχόλησης, παρέχοντας 470 εκατομμύρια θέσεις εργασίας παγκοσμίως το 2009, αριθμός ο οποίος μπορεί να μεταφραστεί στο 16% του παγκόσμιου εργατικού δυναμικού το οποίο ανέρχεται στα 2,9 δισεκατομμύρια εργαζομένους. Το 2013 υπολογίζεται ότι οι θέσεις εργασίας στον κατασκευαστικό κλάδο ξεπέρασαν το μισό δισεκατομμύριο. 
• Ο πολλαπλασιασμός των θέσεων εργασίας στη βιομηχανία έχει θετικές συνέπειες στην κοινωνία. Κάθε νέα θέση εργασίας στον κατασκευαστικό κλάδο δημιουργεί 2,2 θέσεις σε άλλους κλάδους. 
• Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην κατασκευή και στη βιομηχανική επεξεργασία διαδραματίζουν τον πιο σημαντικό ρόλο στα πρώτα στάδια της βιομηχανοποίησης ενώ είναι ουσιαστικά εκείνες που δημιουργούν τις περισσότερες θέσεις εργασίας. Αποτελούν το 90% του επιχειρηματικού κόσμου παγκοσμίως ενώ αντιπροσωπεύουν το 50-60% της απασχόλησης.
• Σε χώρες όπου υπάρχουν διαθέσιμα δεδομένα, ο αριθμός των απασχολούμενων σε τομείς των ανανεώσιμων μορφών ενέργειας ανέρχεται σήμερα στα 2,3 περίπου εκατομμύρια. Ωστόσο, δεδομένων των ελλιπών στοιχείων ο αριθμός είναι αναμφίβολα υψηλότερος. Λόγω του αυξανόμενου ενδιαφέροντος στις εναλλακτικές πηγές ενέργειας ο αριθμός των εργαζομένων στις ανανεώσιμες μορφές ενέργειας υπολογίζεται να αγγίξει τα 20 εκατομμύρια έως το 2030. 

• Οι λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες έχουν τεράστιες προοπτικές εκβιομηχάνισης στον τομέα των τροφίμων και των ποτών (γεωργική βιομηχανία). 
• Οι χώρες μέσου εισοδήματος μπορούν να επωφεληθούν, εμπλεκόμενες στις βιομηχανίες βασικών μετάλλων και μεταλλικών προϊόντων, οι οποίες προσφέρουν ένα μεγάλο εύρος προϊόντων που παρουσιάζει σημαντική αύξηση σε διεθνές επίπεδο. 
• Στις αναπτυσσόμενες χώρες, με τα βίας το 30% της αγροτικής παραγωγής υφίσταται βιομηχανική επεξεργασία. Στις χώρες υψηλού εισοδήματος το 98% επεξεργάζεται. Το γεγονός αυτό υποδηλώνει ότι υπάρχουν σημαντικές ευκαιρίες για τις αναπτυσσόμενες χώρες στον τομέα των αγροτικών επιχειρήσεων. 

Ο Στόχος 9 επιδιώκει: 

9.1 Δημιουργία ποιοτικών, αξιόπιστων, βιώσιμων και ανθεκτικών υποδομών, συμπεριλαμβανομένων των περιφερειακών και διασυνοριακών υποδομών, για τη στήριξη της οικονομικής ανάπτυξης και της ανθρώπινης ευημερίας, εστιάζοντας στην προσιτή και ισότιμη πρόσβαση σε αυτές για όλους. 

9.2 Προαγωγή της χωρίς αποκλεισμούς και βιώσιμης βιομηχανοποίησης και ουσιαστική αύξηση, έως το 2030, του ποσοστού της απασχόλησης στον βιομηχανικό κλάδο και του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος, σε συνάρτηση με τις εθνικές περιστάσεις, καθώς και διπλασιασμός του ποσοστού απασχόλησης στον βιομηχανικό κλάδο στις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες. 

9.3 Aύξηση της πρόσβασης των μικρής-κλίμακας βιομηχανικών και άλλων  επιχειρήσεων, ιδίως των αναπτυσσόμενων χωρών, σε χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, παρέχοντας προσιτές πιστώσεις, και ενσωμάτωσή τους στις αλυσίδες αξίας και στις αγορές. 

9.4 Έως το 2030,  αναβάθμιση υποδομών και μετασκευή βιομηχανιών προκειμένου αυτές να καταστούν βιώσιμες, αυξάνοντας την αποδοτική χρήση των πόρων και ενθαρρύνοντας την υιοθέτηση περισσότερο καθαρών και περιβαλλοντικά ορθών τεχνολογιών και βιομηχανικών μεθόδων, με όλες τις χώρες να αναλαμβάνουν δράση, προς αυτή την κατεύθυνση, με βάση τις δυνατότητές τους. 

9.5 Ενίσχυση της επιστημονικής έρευνας, αναβάθμιση των τεχνολογικών ικανοτήτων του βιομηχανικού κλάδου σε όλες τις χώρες, και ιδίως στις αναπτυσσόμενες, συμπεριλαμβανομένου, έως το 2030, της ενθάρρυνσης της καινοτομίας και της ουσιαστικής αύξησης του αριθμού των εργαζομένων στον τομέα της έρευνας και της ανάπτυξης, κατά 1 εκατομμύριο, καθώς και της αύξησης των δαπανών για την έρευνα και την ανάπτυξη στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα. 

9.α Διευκόλυνση της ανάπτυξης των βιώσιμων και ανθεκτικών υποδομών στις αναπτυσσόμενες χώρες, μέσω ενισχυμένης χρηματοοικονομικής, τεχνολογικής και τεχνικής υποστήριξης σε χώρες της Αφρικής, στις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες, στις περίκλειστες αναπτυσσόμενες χώρες και τα μικρά νησιωτικά αναπτυσσόμενα κράτη. 

9.β Στήριξη της εγχώριας τεχνολογικής ανάπτυξης, έρευνας και καινοτομίας στις αναπτυσσόμενες χώρες, διασφαλίζοντας ένα ευνοϊκό περιβάλλον πολιτικής που θα στηρίζει, μεταξύ άλλων, τη βιομηχανική διαφοροποίηση και την προστιθέμενη αξία των εμπορευμάτων. 

9.γ Σημαντική αύξηση της πρόσβασης στην τεχνολογία της πληροφορίας και των επικοινωνιών, και επιδίωξη για την παροχή καθολικής και προσιτής πρόσβασης στο διαδίκτυο στις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες έως το 2020.